Ważne informacje

Wydruki do pobrania

Komisja do spraw orzekania o niepełnosprawności

Orzeczenie o niepełnosprawności przyznawane dla dzieci i młodzieży do 16 roku życia, daje ich rodzicom prawo m.in. do korzystania z zasiłku pielęgnacyjnego (254 zł miesiącznie), odliczania kosztów leczenia od podatku VAT oraz założenia konta w fundacji i zbierania 1% na leczenie. Orzeczenie o niepełnosprawności dziecka ma szereg podpunktów, z których najistotniejsze dla rodzica są te o numerach 7 i 8. Ten pierwszy mówi o konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji dziecka, ten drugi o konieczności stałego współudziełu na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Orzeczenie, które zawiera te dwa podpunkty uprawnia rodzica do pobierania świadczenia pielągnacyjnego (1840 zł miesięcznie). Wraz z pobieranym świadczeniem, rodzic otrzymuje ubezpieczenie zdrowotne i ma odprowadzane składki ZUS. Warunkiem jest rezygnacja z pracy zawodowej (dotyczy to umowy o pracę jak i umowy zlecenie czy dieło).
Wymagane dokumenty:
- Wniosek w sprawie wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności
- Zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza specjalistę- w przypadku diabetyków diabetologa (ważne przez 30 dni od daty wystawienia)
- Dokumentacja medyczna (kserokopie dokumentacji z poradni, kart leczenia szpitalnego, wyników badań - potwierdzone za zgodność z oryginałem.)

Druki do wypełnienia otrzymuje się w miejscu ich składania, lub w zakładce : "druki do pobrania" Etapy orzeczenia:
- Złożenie wniosku w sprawie wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności
- Komisja lekarska
- Wydanie orzeczenia
- Złożenie wniosku o legitymację dla osoby niepełnosprawnej
- Wydanie legitymacji
Do orzeczenia przysługuje odwołanie w terminie 14 dni od jego odebrania.

MOPS i Zasiłki

Świadczenie pielęgnacyjne nie jest zależne od dochodu. Jedynym warunkiem jest rezygnacja z zatrudnienia bądz wyrejestrowanie z Urzędu Pracy i rezygnacja ze statusu osoby bezrobotnej. Zasilek wynosi 1840 zł i jest wypłacany co miesiąc w czasie trwania orzeczenia. Przy każdym nowym lub przedlużonym orzeczeniu należy na nowo składać wniosek o to świadczenie w MOPS-ie.

Zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 254 zl mieisęcznie nie jest zależny od dochodów. Dostaje go każdy kto złoży wniosek w MOPS-u na podstawie Orzeczenia o Niepełnosprawności. Tak jak świadczenie pielegnacyjne trwa do momentu ustania ważności orzeczenia.

Druki do wypelnienia wniosków dostępne sa w rejonowych oddziałach MOPS-u, lub w zakładce : "druki do pobrania"

Przy orzeczeniu o niepełnosprawności wzrasta kryterium dochodowe do 1200 zł na osobę. W związku z tym osoby przy niskich dochodach mają szansę również na uzyskanie zasiłków rodzinnych i dodatków.

Turnusy rehabilitacyjne

O dofinansowanie do uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym mogą ubiegać się osoby niepełnosprawne, posiadające ważne orzeczenie, których średni miesięczny dochód, nie przekracza:

  • 65% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w przypadku osoby samotnie gospodarującej
  • 50% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na członka rodziny pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym.

Wysokość przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej jest ogłaszana co kwartał w Monitorze Polskim

Wymagane dokumenty

  • wniosek o przyznanie dofinansowania ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym
  • wniosek lekarza o skierowanie na turnus rehabilitacyjny
  • informacja o stanie zdrowia

Do wypełnionych druków należy dołączyć

  • kserokopię orzeczenia o stopniu niepełnosprawności (dla dzieci do 16 roku życia o niepełnosprawności) lub wypis z treści orzeczenia jednego z organów orzekających, tj.:
    • lekarza orzecznika ZUS
    • komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia
    • lekarza rzeczoznawcy Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego KRUS (uwzględnia się tylko orzeczenia wydane do dnia 31 grudnia 1997 r.)
    • komisje lekarskie podległe MON oraz MSW i A (uwzględnia się tylko orzeczenia wydane do dnia 31 grudnia 1997 r.).
  • w przypadku młodzieży uczącej się i nie pracującej od 16 do 24 roku życia zaświadczenie ze szkoły o kontynuowaniu nauki.

W ciągu 30 dni od daty złożenia wniosku przez osobę niepełnosprawną, PCPR pisemnie informuje o sposobie jego rozpatrzenia.

Osoba niepełnosprawna w oparciu o złożone oferty w PCPR wybiera organizatora turnusu, ośrodek rehabilitacyjny oraz samodzielnie rezerwuje miejsce na turnusie w określonym terminie.

Wysokość dofinansowania do uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym wynosi:

  • 27% przeciętnego wynagrodzenia – dla osoby niepełnosprawnej ze znacznym stopniem niepełnosprawności, dzieci do 16 roku życia z orzeczeniem o niepełnosprawności, oraz młodzież ucząca się i nie pracująca w wieku 16 – 24 lat
  • 25% przeciętnego wynagrodzenia – dla osoby niepełnosprawnej z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności
  • 23% przeciętnego wynagrodzenia – dla osoby niepełnosprawnej z lekkim stopniem niepełnosprawności
  • 18% przeciętnego wynagrodzenia – dla opiekuna osoby niepełnosprawnej
  • 18% przeciętnego wynagrodzenia – dla osoby niepełnosprawnej, niezależnie od posiadanego stopnia niepełnosprawności, zatrudnionej w zakładzie pracy chronionej.

Podstawa prawna

  • Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008r., Nr 14 poz. 92, ze zm.)
  • Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2008r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych (Dz. U. Nr 230 poz. 1694).

Druki

  • Wniosek o przyznanie dofinansowania ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym
  • Wniosek lekarza o skierowanie na turnus rehabilitacyjny
  • Informacja o stanie zdrowia

Refundacja wkłuć i zbiorników do osobistych pomp insulinowych

  1. Refundacja zbiorników jest realizowana od początku marca 2018 r.
  2. Druki zleceń nie ulegają zmianie.
  3. Tak samo jak w wypadku zestawów infuzyjnych może zostać wystawione na jeden, dwa lub trzy miesiące. Dotyczy to zarówno pojemników jak i sensorów.
  4. Na każdy rodzaj wyrobu medycznego potrzebne jest odrębne zlecenie oraz karta z NFZ. Oznacza to, że lekarz powinien wystawić osobne zlecenie na zestawy infuzyjne, osobne na zbiorniki, osobne na sensory i osobne na transmiter.
  5. Ze zleceniem wystawionym przez lekarza pacjent musi udać się do Narodowego Funduszu Zdrowia w celu jego potwierdzenia i wystawienia karty (części B) osobnej dla każdego środka.
  6. Zlecenie na pojemniki może wypisać ten sam lekarz, który wystawia zlecenie na zestwy infuzyjne. Osobami uprawnionymi są lekarze ze specjalizacją w dziedzinie (a) diabetologii, (b) pediatrii, (c) perinatologii, (d) endokrynologii i diabetologii dziecięcej, (f) endokrynologii, (g) chorób wewnętrznych oraz (h) lekarze POZ (na przykład lekarze rodzinni). Kolejne zlecenie, czyli tak zwaną kontynuację, poza powyżej wymienionymi specjalistami może wystawić pielęgniarka lub położna
  7. Kody, które uzupełnia lekarz na pierwszej stronie zlecenia:
    - P.134 Zbiornik na insulinę do OPI (osobistej pompy insulinowej);
  8. Refundację (a tym samym i zlecenie) na pojemniki do pompy insulinowej mogą otrzymać wszyscy pacjenci z cukrzycą typu I, którzy są leczeni przy pomocy pompy insulinowej. Uprawnienie to przysługuje pacjentom niezależnie od wieku.
  9. Limity finansowania przez NFZ: - 45 zł za 5 pojemników na miesiąc (9 zł za 1 pojemnik) przy odpłatności 30%;
  1. Pacjent zapłaci:
    - 13,50 zł za 5 pojemników na miesiąc
    (2,70 zł za jeden pojemnik, 40,50 zł za 15 pojemników na 3 miesiące);
  2. Zestawy infuzyjne do osobistej pompy insulinowej w ilości 10 sztuk miesięcznie
    są refundowane dla wszystkich diabetyków z cukrzycą typu 1.


    Dla pacjentów do 26 roku życia i kobiet ciężarnych przysługująca kwota refundacji to: 300 zł - kwota refundacji przysługująca przy zleceniu na 1 miesiąc (dopłata 0 zł) 600 zł - kwota refundacji przysługująca przy zleceniu na 2 miesiące (dopłata 0 zł) 900 zł - kwota refundacji przysługująca przy zleceniu na 3 miesiące (dopłata 0 zł)

    Dla osób powyżej 26 roku życia z cukrzycą typu 1 refundacja jest częściowa.
    Udział własny świadczeniobiorcy wynosi 30%, dlatego przysługująca kwota refundacji to: 210 zł - kwota refundacji przysługująca przy zleceniu na 1 miesiąc (dopłata 90 zł) 420 zł - kwota refundacji przysługująca przy zleceniu na 2 miesiące (dopłata 180 zł) 630 zł - kwota refundacji przysługująca przy zleceniu na 3 miesiące (dopłata 270 zł)

Refundacja sensorów i transmiterów
do systemów monitorowania glikemii CGM

  1. Refundacja sensorów i transmiterów jest realizowana od początku marca 2018 r.
  2. Druki zleceń nie ulegają zmianie. Ich wzory są takie same, jak w przypadku refundacji na zestawy infuzyjne.
  3. Tak samo jak w wypadku zestawów infuzyjnych może zostać wystawione na jeden, dwa lub trzy miesiące. Dotyczy to zarówno pojemników jak i sensorów.
  4. Na każdy rodzaj wyrobu medycznego potrzebne jest odrębne zlecenie oraz karta z NFZ. Oznacza to, że lekarz powinien wystawić osobne na sensory i osobne na transmiter.
  5. Ze zleceniem wystawionym przez lekarza pacjent musi udać się do Narodowego Funduszu Zdrowia w celu jego potwierdzenia i wystawienia karty (części B) osobnej dla każdego środka.
  6. Zlecenie na sensory może wypisać ten sam lekarz, który wystawia zlecenie na zestwy infuzyjne. Osobami uprawnionymi są lekarze ze specjalizacją w dziedzinie (a) diabetologii, (b) pediatrii, (c) perinatologii, (d) endokrynologii i diabetologii dziecięcej, (f) endokrynologii, (g) chorób wewnętrznych oraz (h) lekarze POZ (na przykład lekarze rodzinni). Kolejne zlecenie, czyli tak zwaną kontynuację, poza powyżej wymienionymi specjalistami może wystawić pielęgniarka lub położna.
  7. Zlecenie na transmiter może wystawić diabetolog lub endokrynolog. Kolejne zlecenie może wypisać także pediatra, lekarz chorób wewnętrznych lub lekarz POZ.
  8. Kody, które uzupełnia lekarz na pierwszej stronie zlecenia:
    - P.135 Sensor/Elektroda do CGM (Continous Glucose Monitoring, system do ciągłego monitorowania poziomu glukozy);
    - P.136 Transmiter/Nadajnik do CGM.
  9. Uprawnienie do refundacji sensorów i transmiterów dotyczy wyłącznie pacjentów poniżej 26. roku życia z cukrzycą typu I, którzy są leczeni przy pomocy pompy insulinowej. Warunkiem koniecznym uprawnienia jest też nieświadomość hipoglikemii.
  10. Limity finansowania przez NFZ:
    - 600 zł za 4 sensory na miesiąc (150 zł za 1 sensor) przy odpłatności 30%;
    - 1000 zł za transmiter raz na 8 miesięcy przy odpłatności 30%.
  11. Pacjent zapłaci:
    - 180 zł za 4 sensory na miesiąc (45 zł za jeden sensor, 540 za 12 sensorów na 3 miesiące);
    - 300 zł za jeden transmiter raz na 8 miesięcy.

Niezbędnik diabetyka

  1. Opaska na rękę. Najlepiej w kolorze niebieskim, który w międzynarodowym kodzie oznacza diabetyka. Na opasce najczęściej znajduje sie infromacja, że osoba choruje na cukrzycę i w razie utraty przytomności wezwać pogotowie. Dla dzieci dobre sa tez opaski z nr kontaktowym do opiekunów, rodziców. Opaski mogą byc silikonowe, metalowe. Na rynku dostepne sa rózne wzory według potrzeb.
  2. Glukometr i zapas pasków. Niezbędny podczas krótkich wyjśc jak i w szkole, w pracy czy na wycieczce. Na dłuższą podróż można wziąć dwa w razie gdyby jeden odmówił posłuszeństwa.
  3. Libra jeśli ktoś używa. W razie dłuższego wyjazdu proponujemy wziąć zapasowy sensor i paski do pomiaru cukru z krwi. Ładowarka do czytnika.
  4. Peny do podawania insuliny. Jeśli szykuje się dłuższy wyjazd mozna wziąc drugi pen na wszelkki wypadek. Pamiętamy o zapasowych igłach i wkładach z insuliną.
  5. Pompa, zapasowe wkłucia, fiolki z isnulina.
  6. W razie hipoglikemii musimy miec przy sobie coś, co szybko podniesie cukier. Moga to być soki, cukierki, glikoza w żeli lub tabletkach.
  7. Telefon- w przypadku dzieci w szkole, na podwórku bardzo przydatny do pierwszego kontaktu z rodzicem.
  8. Legitymacja diabetyka, dokumenty żaswiadczające o potrzebie przyjmowania insuliny w razie dłuższej podróży, szczególnie jeśli wybieramy sie w podróż samolotem. Przydaje sie wtedy zaświadczenie od lekarza o koniecznosci wniesienia na pokład insuliny, soku bądz cukierków.
  9. Glukagon- chyba jeden z najwazniejszych przedmiotów w torbie diabetyka. Lek ratujacy zycie.

Do noszenia takich zestawów mamy na rynku wiele rozwiązan. Dostępne sa typowe skierowane dla diabetyków saszetki, torby, torby termiczne jak i mozna używac zwykłych saszetek, plecaczków, nerek. Dla dzieci na dwór dobrze sprawdzaja się nerki. W nich umieszczamy glukometr, telefon, cukierki. Do szkoły kosmetyczki, torebeczki, saszetki. W nich miejsce na glikometr, insuline, tabletki glukozowe badz cukierki, soczki, telefon, Glukagon.
Dla dorosłych wedle uzniania.
Pamietajmy , ze w podrózy najlepiej sprawdzają się opakowania termiczne na insuline. Zbyt duze wahania temperatuty, upały czy mrozy moga nam te insulinę zepsuc. nWarto sie przed tym zabezpieczyć. Na rynku dostępne są specjalne etiu dedykowane diabetykom ale mozna użyć zwykłych toreb termicznych dostępnych praktycznie wszędzie.


Niezbędnik codzienny:
  1. Opaska
  2. Glukometr i paski / Libra
  3. Glukoza, sok, coś słodkiego na wypadek hipoglikemii.
  4. Glukagon opcjonalnie
  5. Telefon
  6. Insulina-pen, pompa

Niezbędnik podróżny:

  1. Opaska
  2. Glukometr i paski/ Libra - zapas pasków, ładowarka
  3. Peny, pompa - zapasowe igły do penów, wkłucia , fiolki bądz wkłady
  4. Glukagon
  5. Glukoza, sok, coś słodkiego na wypadek hipoglikemii
  6. Telefon
  7. Legitymacja diabetyka i dokuemnty potrzebne do podróżowania z insuliną